اجرای حکم اعدام علی دهانی، سرباز وظیفه بلوچ، در زندان زاهدان بدون رسیدگی به ادله دفاعی و اعترافات تحت شکنجه
بنا بر گزارش‌ها بامداد روز دوشنبه ۲۵ فروردین‌ماه ۱۴۰۴، حکم اعدام «علی دهانی»، سرباز وظیفه اهل شهرستان سیب‌وسوران، در زندان مرکزی زاهدان به اجرا درآمد. وی پیشتر به اتهام دست‌داشتن در حمله‌ای مسلحانه به پاسگاه کاسکین در شهرستان بمپور و قتل چهار نیروی انتظامی بازداشت شده بود؛ اتهاماتی که همواره از سوی وی رد شده بودند.
علی دهانی در دادگاه صراحتاً اعلام کرده بود که اعترافات ارائه‌شده علیه او، تحت شکنجه‌های شدید روحی و جسمی در بازداشتگاه‌های امنیتی و زندان مرکزی زاهدان اخذ شده‌اند. با وجود این، دستگاه قضایی بدون بررسی شواهد مستقل، ادله دفاعی، یا گزارش‌های مربوط به اعمال شکنجه، حکم اعدام وی را صادر و اجرا کرد.
بر پایه اطلاعات منابع محلی، علی دهانی بیش از یک سال از دوره خدمت سربازی خود را در همان پاسگاه محل وقوع حادثه گذرانده بود و در تاریخ ۱۵ آبان ۱۴۰۱، پس از حمله مسلحانه به پاسگاه کاسکین، بازداشت و تحت بازجویی قرار گرفت. طی مدت بازداشت، وی در معرض شکنجه‌های گسترده قرار داشت و پس از انتقال به بند ۹ زندان مرکزی زاهدان، همچنان مورد آزارهای جسمی و روحی قرار گرفت و مدتی را در شرایط نامساعد در زیرزمین این بند سپری کرد.
علی دهانی بارها در بازجویی‌های اداره اطلاعات و پلیس آگاهی زاهدان، تحت فشار برای اعتراف قرار گرفته بود. این در حالی است که وی در جلسه رسیدگی قضایی، به‌طور رسمی اعترافات خود را مردود اعلام کرد و بر غیرواقعی بودن آن‌ها به دلیل شکنجه تأکید داشت. با این وجود، قاضی پرونده بدون در نظر گرفتن این اظهارات و بدون انجام تحقیقات مستقل، حکم اعدام را تأیید و اجرا کرد.
شواهد و اظهارات برخی منابع مطلع نیز حاکی از آن است که علی دهانی هیچ نقشی در واقعه تیراندازی نداشته و در چارچوب یک پرونده‌سازی امنیتی، از سوی فرماندهی انتظامی شهرستان بمپور به عنوان عامل حادثه معرفی شده است.
اجرای این حکم، بار دیگر نمونه‌ای از روندهای غیرشفاف، نقض فاحش حقوق اولیه متهمان، و بی‌توجهی به اصول دادرسی عادلانه در مناطق حاشیه‌ای کشور، به‌ویژه استان بلوچستان را آشکار می‌سازد؛ امری که موجب افزایش نگرانی‌ها و نارضایتی‌های گسترده در میان خانواده‌ها و جامعه بلوچ نسبت به عملکرد نهادهای امنیتی و قضایی شده است.
